ساختار مواد پلاستيك بر پايه ي عناصر شيميايي همانند كربن، هيدروژن، اكسيژن ، نيتروژن ، كلر و گوگرداستوار است. اين عناصراز هوا ، آب ، گاز ، نفت ، ذغال سنگ و حتي از گياهان زنده به دست مي آيند.

ساختار پلی استایرن

از نظر شیمیایی، پلی استیرین یک هیدروکربن طویل زنجیر است که در آن مراکز متغیر کربنی به گروه‌های فنیل (نامی که به بنزن حلقه‌ای داده می‌شود) متصلند.

نایلون گونه‌ای پلیمر ترکیبی و پلی آمید است که برای نخستین بار در ۹اسفند ۱۳۱۳ (۲۸فوریه ۱۹۳۵)، توسط والاس کاروترز در مرکز پژوهش دوپونت ساخته شد.

پلی‌اتیلن کاربرد فراوانی در تولید انواع لوازم پلاستیکی مورد استفاده در آشپزخانه و صنایع غذایی دارد. از LDPE در تولید ظروف پلاستیکی سبک و همچنین کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌شود.

فیلم های HDPE خشک و ضربه پذیر هستند و از لحاظ محدوده ضخامت در طبقه بندی پایین تری نسبت به نایلون قرارمی گیرند که به فیلم " نایلکس " معروف شده اند .عده ای از خواص مکانیکی نایلکس ها نسبت به نایلونها در محدوده پایین تری قرار می گیرد ( چقرمگی کمتر ، شکنندگی بالاتر ، شفافیت کمتر و .... )